Deze gaat over 6 September!
De woensdag hier was wat minder vertel-waardig, ofja, gewoon heel rustig. We hadden ontbijt om 8 u; een soort rijst met een indiaas goedje en een schattig mini banaantje. De 'warm Indiaas eten all day everyday challenge' is officieel van start gegaan. To nu toe vind ik het prima, nog geen last van hartbrekende Nutella cravings.
Na het ontbijt hebben we een tijdje in Maria's kantoor gezeten, de jongens zitten hier op school tot ongeveer 16 en er is nu nog niet zoveel wat we dan kunnen doen (we zullen binnekort beginnen met werken in de keuken& activiteiten+ lessen voorbereiden). We hebben onze tijd nuttig kunnen besteden, wat contact opzoeken met thuis, blog schrijven enz. Daarna toch ff de school van de jongens ingelopen tijdens hun pauze, ze waren HEEL enthousiast om alles te laten zien. Lunch volgde daarop en een middagdutje om wat bij te komen.
Om 16 u werd alles weer wat interessanter, de jongens kwamen terug met veel kabaal, blij om ons 'sisters' weer te zien. We hielden ze een beetje van hun taken af; ze moesten eerst zelf hun kleren gaan wassen, dán pas rondjes om ons heen rennen en onze handen van het lichaam af schudden (ik verwacht dat we over n week of 2 niet meer zo'n flinke afleiding zijn).
Ik wil trouwens wel even opmerken hoe bewonderenswaardig die jongens met hun vaste taken hier om lijken te gaan, het wassen, opruimen enz wordt redelijk serieus genomen voor 8-13 jarigen.
Toen de kleren schoon waren mochten we games gaan doen met de boys. De vaste staff hier, die bestaat uit Chinne, Felix en nog een jongen wiens naam we niet weten (trust me, we're on it) spelen standaard volleybal, trefbal en basketbal met de groep van ong. 16 u tot 17 u. Genoeg tijd voor mij om de naïeve troela uit te hangen: Ik zou toch wel mee moeten kunnen doen met volleybal dacht ik.. Wat ervaring hebben door het zo nu en dan met mijn zus te spelen zal wel
handig zijn dacht ik.. Nou blijkt het dat zelfs de 10-jarige hier pro's kunnen zijn.. Deze naïeve troela is wel blij dat haar falende pogingen om KEIHARDE serveringen van de jongens op te vangen echt het vermaak van de dag was (van alle kanten kwam "SISTER SISTER!! BAD BALL BAD BALL!!! HAHAHAH"). In de tussentijd ging het Mascha ook niet veel beter af bij het trefballen :D ik ben niet alleen. Gelukkig is ons beloofd door meerdere kleine ettertjes dat ze het ons zullen leren. Wat fijn ;)
Na speeltijd moesten de jongens opruimen, op een jongen na: Peter. Peter is een weesjongen met hersenschade, hij kan niet goed leren en is niet echt aan het werk te zetten. Ik heb toen samen met hem basketbal gespeeld, daar werd hij toch wel heel gelukkig van. Peter wordt wel duidelijk gepest door wat andere jongetjes, de pater ga
f ons al aan dat wat extra aandacht voor hem geen slecht plan is. Ik zal dus na deze 4 maanden zeker wel wat beter worden in basketballen!
Na het sporten gebeurde niet meer zoveel, woensdagavond is wel 'news avond': de jongens mochten tv kijken. Hierna eten, gebed en naar bed. Masch en ik vinden het niet erg dat het nu nog wat rustiger is, zo kunnen we ff wennen aan het dagpatroon hier, we zullen snel genoeg onze vrije tijd kwijtraken ;D
Hiernaast is een foto van de plek waar jongens hun kleren wassen. Het is het 'wasrek' van de jongetjes. 100 paar opgehangen onderbroeken! Leuk aanzicht toch? Wij kijken hierop neer vanaf onze kamers :D