-Vanwege slechte wifi voor 2 dagen, is dit een late post.. Hij is geschreven op de 13e.
Sri Lanka blijkt een van de beste ideën ooit te zijn. Het is nog geen 2 uur 's middags en ik heb al een safari in Yala National Park achter de rug! Ik heb wilde panters, olifanten, apen en leguanen gezien vanuit een verhoogde, open Jeep. We reden uren, vanaf ruim vóór zonsopgang tot in de warme middag, door prachtige wildernis om deze dieren te spotten van een veilig afstandje. Het was het vroege opstaan (4 u...) zonder twijfel waard, ik zou het zo weer doen. Op dit moment ben ik samen met Mascha en haar ouders (die kwamen ons eergisteren tegemoet) op weg naar Ella: een van de grotere steden op dit eiland. Onderweg bezoeken we een bijzondere rots met buddistische afbeeldingen en een waterval, waarvan we verwachten dat ze voor dromerig plaatjes gaan zorgen. Voor we daar aankomen heb ik echter nog ff, dus kan ik jullie mooi vertellen over alles wat zich over de afgelopen 6 dagen heeft afgespeeld.- Het begon allemaal met onze aankomst in Colombo op 8 November, de reis was vervelend: 3 uur in de auto, 3 uur op het vliegveld, 2 uur in het vliegtuig, dan weer 2 uur wachten op de bus enz... Tot we eindelijk bij het treinstation in Colombo waren. De treinreis (plus de goedkope cake bij aankomst op het vliegveld) maakte de eerste 13 uur horror wel weer goed: die rit was helemaal awesome. De deuren van de wagons staan wijd open, dus je kunt naar buiten hangen en toekijken hoe je trein het Sri Lankese paradijs door trekt. De wind trok van alle kanten aan mijn krullen, maar dat was helemaal prima aangezien de zon hier om 9 u 's ochtends al loeiheet is :). Toen we om ong half 11 bij hostel Chami's Place aankwamen, was ik al een tintje bruiner geworden en helemaal ready voor onze backpackers-hostel experience. Chami's Place was prachtig, heerlijk relaxed. Het gebouwtje was midden in het groen geplaatst, we moesten onszelf met onze zware rugzakken door wat palmboombladeren heen duwen tot we voor een wijde hippieruimte stonden. Hier mochten we gaan zitten op een bank tussen tientallen boeken in alle talen, waarschijnlijk achtergelaten door onze tevreden voorgangers. We waren nog te vroeg om in te checken, maar mochten onze tassen tussen de boeken laten staan zodat we naar het strand konden, wat op 5 minuten loopafstand lag. Het strand gaf ons dezelfde indruk als onze hostel: dit is the place to be! Het zand strekte zich links van ons uit in een bocht langs het blauwe water, overal stonden palmbomen en de tender coconuts (waar je uit kunt drinken) lagen op ons te wachten. Toch kozen we ervoor om eerst sap te drinken in een paars met blauwe strandtent die rechts van ons lag, kokosnoten kunnen hier altijd nog. Bij het mini café-restaurantje kon je op een soort verhoogd vlondertje van het zee-aanzicht genieten. Hier serveerde een hele lieve vrouw ons ananas- en passievruchtsap, een groot glas vers geblende magie van 100% vers fruit voor ong. 1 euro... Alleen in Azië :D. De good vibes hadden ons goed te pakken, we besloten ons volledig bij de kalmte aan te sluiten door op het strand te gaan liggen. Ik kocht een schelpkettinkje van een kletsgrage man, bakte in de zon en zwom in de zee tot ong. Half 2. We checkten in bij de hostel, gooide onze backpacks in een toffe, ruime kamer en aten bij het uber cute hostelbarretje een jaffel (tosti) met kaas, tomaat en ui. Rond 3 uur ontdekten we dat er ook buitendouches waren bij Chami's place, midden tussen de planten. Ik heb mezelf dus heerlijk ingezeept onder een regendouche in de zon. Beseffen jullie je wel: dit was mijn eerste wasbeurt met een douchekop (i.p.v. emmer) sinds 2,5 MAAND. De avond bestond uit gezellig verhalen doen met een aantal andere backpackers. Zo leerde ik Max uit Australië kennen, hij was al 1,5 van huis en is bijna overal geweest. Er was ook een grappige duitser met een flinke baard (ben ik heel eerlijk gezegd de naam van kwijt, die was heel origineel). We ontmoette een Nederlands stel, Janine en Vince, die samen vrij hebben genomen van hun banen in Amsterdam om in Azië rond te reizen. En ja, ga zo maar door. We wilden uit eten 's avonds, maar konden niet ver weg door een heftigr regenbui: het pad langs de hostel was letterlijk een grote rivier geworden, de druppels kwamen door het dak van palboombladeren heen gelekt.... We zijn maar naar een tentje 100 m verderop gelopen, het eten was niet geweldig, maar je kunt ook niet alles hebben. De dag was super geslaagd either way! Op dinsdag sliepen we uit, ook weer iets wat we voor 2,5 maand lang niet konden doen. We gingen rond 10 u naar de bar voor ontbijt: pannekoeken met kokos, chocola & banaan vulling. Ge-wel-dig. We moesten voor half 12 uitchecken dus hebben na t ontbijt onze spullen bij elkaar geraapt en betaald voor de nacht en het eten (veel te weinig voor de hele ervaring). We besloten die avond de trein van 20 u naar Unawatuna te pakken, zodat we nog een middag naar het strand konden. Na nog meer zonnen, zwemmen en sap drinken hadden we nog een spelletjes avond met de andere hostelgangers bij Chami's Place en toen liepen we een half uur naar het treinstation. We aten, wachtend op onze trein, een zak chips en koekjes als avondeten (lekker budget hè) en stapten om 20.06 u onze wagon in. Op de trein kletsten we met een Amerikaan die ook richting het zuiden trok, samen sprongen we bij Galle op de trein die ong. 10 min. later bij Unawatuna zou aankomen. Echt springen dan, we moesten van de ene wagon naar de andere stappen, over een gat van 1 meter breed. Deze ervaring was echter amper bijzonder in vergelijking met wat daarna gebeurde: we moesten uit de rijdende trein springen :D. Het ging zo: de trein stopte, dus wijs stonden op; pakten onze backpacks; namen afscheid en merkten dat de trein alweer reed... Het blijkt dat de stops hier echt maar een paar seconden duren. Er gingen geen andere treinen meer die avond dus wisten we: WE MOETEN ERUIT! Ik dacht geen 2 keer na en sprong er als eerste uit, mijn zware bagage maakte de landing moeilijk, maar ik bleef wel staan. Mascha had minder geluk... Toen zij 2 sec. later sprong ging de trein al veel sneller, dus ik hoorde meters links van me: "AH FUCKKK". Mascha lag op de grond. Ze heeft er schaafplekken aan over gehouden. Maar hee, ook een goed verhaal ;). We kwamen bij Camp Kush midden in een feestje terecht. De banken die verspreid stonden onder een soort rieten tent waren gevuld met de leuke types. We werden geknuffeld door surfdudes met de vetste tattoo's, meiden met dreadlocks en 1000 ringen en de baas van de hostel die zelf duidelijk al een aantal glaasjes barrack op had (wiskey uit Sri Lanka, op zich helemaal niks mis mee). Van alle kanten werd naar ons gejoeld en we wisten meteen dat we goed zaten. We gooiden onze spullen in onze rieten tipi tent (!!!) en joined the party. De avond was helemaal top, we besloten na een tijd chillen met Australiërs (er zijn heel veel Australiërs in Sri Lanka) een paar tuktuks te bellen om uit te gaan. We gingen naar een club aan het strand en de muziek was echt verassend goed, ik had al dagen zin om te dansen dus dat maakte de nacht extra perfect. Het was volop los gaan tot vroeg in de ochtend toen we een tuktuk terug naar onze bed namen. Ik werd de dag erop veel te vroeg wakker, echt belachelijk vroeg: om 7 u. Ik wist dat ik echt wakker was dus ik liep door de modder naar de buitendouches om het bier uit mijn haar te wassen :S. Backpacklife. Ofja, misschien toch niet écht backpacklife. We kwamen er later die ochtend achter dat de rest hetzelfde kloffie aan had als de afgelopen nacht. Ook zagen we veel geklit haar en roken we nogal sterke wiet en bier walmen van een nacht oud... We denken dat er niet veel water verspild wordt in Camp Kush. We deden rustig aan die ochtend, aten rond 9 u een ontbijtje van coconut roti (Sri Lankese pannekoekjes) met linzencurry en een kop koffie. Tegen die tijd was iedereen al in onze 'outdoor woonkamer', waarschijnlijk omdat ontbijt inbegrepen is en tot 10 u duurt: iedereen is op een budget. Aan het einde van de ochtend vertrokken we met 2 australische meiden (Olivia en Zoey), 1 chick uit nieuw zeelland (Hope) en 1 meisje uit frankrijk (Aude) naar Dellawella beach om 'the swing' te zien die daar aan een palmboom hangt. We hebben foto's gemaakt van hoe we boven het strand en de zee heen en weer zwierden en wat gerelaxed. We hadden geen plannen verder dus bleven daar tot de meesten wilden lunchen. Hiervoor gingen we naar een restaurant straatje aan het strand, ik at rijst met 4 verschillende groentecurry's (die zijn pittiger hier, jumm). Aan het eind van de middag gingen we met Aude en Hope naar Galle, een dorpje met Nederlandse invloeden aan de kust van Sri Lanka. We keken vanaf de muren rondom Galle uit op de zee, aten mango, hadden wat lol samen. Ik kocht een paar enkelbandjes, ik begin de reizigerslook leuk te vinden ;)... Alle avonden in de hostel waren in dezelfde sfeer: gezellig drankjes doen, spelletjes spelen en verhalen vertellen tot de tijd kwam om uit te gaan. Deze tweede avond liep dus ook op die manier. We hebben weer heel weinig slaap gehad, waardoor we de volgende dag rond 14 u Mascha's ouders met lamme koppen ontvingen.. We namen hun eerste tuktuk ritje naar een restaurantje en lieten ze daarna nog Dellawella- en turtle beach zien. Hierna terug naar de hostel voor een interessant plannetje: een nieuwe tattoo laten zetten... :).... Het plan was oorspronkelijk dat er een artiest naar de hostel zou komen; meerdere backpackers zouden dan iets laten zetten. Helaas kon de artiest niet komen, maar ik had mijn beslissing allang genomen over het plaatje dat ik op deze plek mijn pols wilde. Voor Mascha werd dit haar eerste tattoo, voor mij de tweede. Het was leuk en spontaan, ik ben blij dat ik op deze manier een herinnering heb aan Unawatuna. We waren pas klaar met het zetten van de tattoos rond iets voor 24 u, wat betekende dat we niet meer de tuktuk terug naar onze tipi konden nemen om onze tasjes af te gooien. We gingen namelijk uiteraard weer uit deze avond en hadden om 24 u afgesproken bij Kingsizer (de strandclub waar het beste zaterdag-feest zou zijn). Dus liepen we met onze verse tattoos, folie er nog op, voor een half uur richting de club. We kwamen tegelijk aan met onze nieuwe vrienden, konden gelijk onze tattoos laten zien voor we aan het bier gingen. Dat laatste strandfeest was zekersteweten de beste: de zaterdagen zijn de beachparty-dagen. Het was een onvergetelijke nacht, met veel meer mensen en fun. We kregen maar heel erg weinig slaap daarna: gisteren zouden we eigenlijk om 8 u vertrekken al vertrekken voor een middag safari in Yala National Park. Maarja, toen we klaar stonden om te vertrekken kregen we van de eigenaar van Camp Kush te horen dat je echt niet 's middags moet gaan, omdat je dan geen dieren te zien krijgt. Toen werd de dag omgegooid en namen we i.p.v. de auto naar Yala, een roeibootje naar de mangrove die langs onze hostel liep. Daarna was het de hele dag rijden met de auto richting Tissamaharana, een dorpje bij Yala National Park in de buurt. We konden toen we aankomen nog ff genieten van een locale markt die bruisend druk was. We namen de kleuren en geuren in ons op, aten een samosa en gingen naar onze bedjes toe. En toen was het vandaag! Zoals je wel leest is onze tijd hier hectisch, maar o zo fantastisch leuk!
Hieronder weer wat foto's van alle gebeurtenissen op volgorde, 3 foto's van Yala national park als laatste
